چند موضوعی

خرابی در blogsky
بلاگ آسمونی هم مشکل پیدا کرده بود آخرین مطالب رو حذف کرده بود, تو این بی حسی باید دوباره تایپ کنم.

--------------------------------------------------------------------------------
از وبلاگ عمورضا:

خطابه‌ی تدفین
امروز ‌سالروز اعدام بیژن جزنی(۱۳۵۴) است. او بر سر دفاع از آرمانی جان داد که خودخواهانه نبود .حکایت مزمت خودخواهی نیست ؛ حدیث پاکبازی ست .چند نفر پیدا می‌شوند تا جانشان را برای مردمان در کف دست بگیرند .شما را به خدا نگویید « اگر زنده می‌ماند بیشتر به نفع مردم بود » به عظمت کار او نگاه کنید . موافق نیستم که شیوه‌ی عمل جزنی را الگو بدانیم اما می‌خواهم بدانم چند نفر با منش جزنی پیدا می‌شود؟
*******
من بر خلاف رضا معتقدم, کاش او زنده می‌ماند .

--------------------------------------------------------------------------------
باروح بالدم نفدیک یا ... .
 
* در بحبوحه جنگ که هنوز بغداد تصرف نشده بود,کانالهای تلویزیونی دنیا تصاویری از حضور صدام در میان مردم شهر بغداد پخش کردند, که صدام از اتومبیلی پیاده شده و مردمی که متوجه حضور او شده بودند به دورش حلقه زده , یکی بر دستانش بوسه می زد , یکی او را درآغوش می‌گرفت و دیگران شعار می‌دادند:
بالروح , بالدم , نفدیک یا صدام (روح وخون ما فدای تو ای صدام).
 
* بعد از اشغال شهر بغداد, مردمی که در اعتراض به حضور نیروهای امرکایی در مقابل هتل فلسطین تجمع کرده بودند شعار مدادند: بالروح, بالدم, نفدیک یا عراق.

* زمانی هم که عبدالعزیز حکیم برادر کوچکتر محمد باقر حکیم به شهر کوت رفته بود مردمی که برای استتقبال از او گرد آمده بودند شعار می‌دادند: بالروح, بالدم, نفدیک یا حکیم.

نفر بعدی که مردم عراق روح و خون خود را فدایش می‌کنند کیست؟